احسان به والدین در کلام صدیقه طاهره (س)/ راهی برای جلوگیری از خشم خدا
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۰۳۰۸۹
حضرت زهرا (س) نیکی به پدر و مادر را وسیله‌ای برای حفظ و در امان ماندن از عذاب خداوند معرفی کرده، می‌فرمایند: «خداوند نیکی به والدین را برای جلوگیری از خشم خودش قرار داد.
به گزارش قدس آنلاین، در گذشته،فرزندان به طور معمول تابع والدین خود بودند و کمتر تضادی در سبک زندگی و عقاید میان اعضای خانواده وجود داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به مناسبت میلاد صدیقه طاهره و روز مادر، نگاهی خواهیم داشت به راهبرد حضرت زهرا (س) که مادر معنوی و دینی تمام مسلمانان است، برای جوان مؤمنی که خانواده‌اش با عقاید و ایمان او مخالفت می‌کنند.
حجت‌الاسلام محمد سفرکرده کارشناس خانواده و مسائل مذهبی با اشاره به وظایف سخت جوانان با توجه به شرایط امروز جهان گفت: در چند سال اخیر، سرعت تغییرات و تحولات اتفاق تازه‌ای را رقم زده است و مشاهده می‌کنیم برخی فرزندان بیشتر از والدین خود پایبند سنت‌ها و ارزش‌های دینی هستند. وظیفه جوان مؤمنی که به دنبال پیروی از دین خداست اما والدینش مخالف او هستند، امروز سخت‌تر از گذشته شده است. فشار والدین بر یک جوان مؤمن ادامه مسیر را برای او با سختی و دشواری بسیاری همراه کرده است.
وی ادامه داد: بدون شک احترام و نیکی به والدین یکی از مهم‌ترین دستورات دین اسلام است و مادر، دلسوزترین فرد برای انسان به شمار می‌رود. اما دلسوزتر از مادر نسبی و ژنتیکی و همچنین آگاه‌تر به مصالح و مفاسد انسان، مادر معنوی و حقیقی انسان مؤمن است.
اهمیت نیکی به پدر و مادر و برخورد مناسب آنها
حجت‌الاسلام سفرکرده احسان به والدین را خصوصیت مشترک انبیاء و اولیای الهی برشمرد و گفت: یکی از صفات نیکویی که خداوند برای حضرت یحیی در کنار درک حکمت و معارف الهی از آن نام می‌برد، احسان به والدین است: «ما او را در حال کودکی حکمت عطا کردیم... و نیز نیکوکار به پدر و مادر بود.» (سوره مریم، آیه۱۴)
وی ادامه داد: در قرآن تعبیر جالبی نسبت به سخن گفتن با پدر و مادر آمده که نشان‌دهنده اهمیت و جایگاه آنان و لزوم برخورد مناسب با ایشان است. خداوند در مورد سخن گفتن با والدین خطاب به انسان می‌فرماید: «به آنان افّ مگو و بر آن ها فریاد مزن و سخن درشت مگو و با آنان سخن کریمانه بگوی.» (سوره اسراء، آیه۲۳) این همه تأکیدات و سفارشات قرآن نشان می‌دهد که انسان به هیچ عنوان جواز برخورد نامناسب و غیرمحترمانه با والدین خود را ندارد.
نیکی به پدر و مادر در کلام حضرت زهرا (س)
این کارشناس مذهبی نیکی، احترام و عشق به والدین را از خصوصیات مهم حضرت زهرا (س) دانست و گفت: صدیقه طاهره (س) هم‌راستا با قرآن، شیعیان و دوستداران خود را به احسان و خوبی به والدین تشویق می‌کند. حضرت، نیکی به پدر و مادر را وسیله‌ای برای حفظ و در امان ماندن از عذاب خداوند معرفی کرده، می‌فرمایند: «خداوند نیکی به والدین را برای جلوگیری از خشم(خودش) قرار داد.» (من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۵۶۸) بنابراین نباید با رفتار نامناسب نسبت به پدر و مادر خشم و سخط خداوند را برای خود حاصل کنیم.
پدر حقیقی امت اسلامی
وی ادامه داد: در روایت متعددی پیامبر، خود و امیرالمؤمنین را پدران امت اسلامی معرفی کرده‌اند؛ حضرت خطاب به امام علی (ع) می‌فرمایند: «ای علی همانا من و تو پدران این امت هستیم.» (الأمالی(للصدوق)، ص۶۵۷)
راهبرد حضرت زهرا برای جلب رضایت پدر و مادر
حجت‌الاسلام سفرکرده با بیان اینکه پدران و مادران معنوی حق بر گردن ما دارند گفت: طبق حدیثی که در بالا بیان کردیم پیامبر و امیرالمؤمنین (ع) پدران دینی ما هستند چرا که حق تربیت معنوی و دینی بر گردن ما دارند. گاهی اگر بخواهیم رضایت پدران معنوی خود را حاصل کنیم، به ناچار ناراحتی والدین نسبی را فراهم می‌کنیم. در اینجا چه باید بکنیم؟ حق با چه کسی است؟ حضرت زهرا (س) در کلامی نورانی با راهبردی مناسب، تکلیف ما را روشن کرده‌اند؛ حضرت در این باره می‌فرمایند: «پدران دینی خود، محمّد و علی (ع) را خشنود کن گر چه با خشم پدران نژادیت باشد، مبادا پدران نسبی و نژادی را به قیمت خشم پدر و مادر دینی خشنود کنی.» (تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ص۳۳۴) بنابراین انسان هرگز نباید به خاطر افکار و اخلاق پدر و مادرش، از اطاعت اهل بیت (ع) دست بردارد.
این کارشناس مذهبی افزود: دلیلی که صدیقه طاهره (س) برای این سخن خود می‌آورند بسیار قابل توجه است. حضرت بیان می‌کنند که پدران معنوی می‌توانند پدران نسبی را راضی کنند اما عکس آن امکان‌پذیر نیست. حضرت در ادامه کلام‌شان می‌فرمایند: «زیرا اگر پدر و مادر نژادیت خشمگین شوند محمّد و علی (ع) آنها را راضی می‌کنند به ثواب یک میلیونیُم از یک ساعت اطاعت کردن تو محمّد و علی (ع) را؛ اما اگر پدر و مادر دینی خشمگین شوند پدر و مادر نژادیت نمی‌توانند آنها را خشنود کنند؛ زیرا تمام ثواب اطاعت کردن اهل دنیا برابر با خشم محمّد و علی علیهماالسّلام نمی‌شود.» (تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ص۳۳۴)
وی ادامه داد: استدلال حضرت بسیار راه‌گشا و روشن است. حتی اگر تمام دنیا هم ثواب تمام کارهای خود را جمع کنند، ذره‌ای نمی‌تواند با ناخشنودی و ناراحتی پیامبر و جانشین حضرت امام علی (ع) برابری کند. با توجه به تحولات گوناگون امروزی، یک جوان مؤمن و دیندار ممکن است برای انتخاب مسیر درست، اقدامی مخالف رأی و نظر والدین خود انجام دهد. آنچه اسلام و صدیقه طاهره (س) در این مواقع از ما می‌خواهد قدم گذاشتن در مسیر درست، همراه با حفظ احترام و جایگاه پدر و مادر است.
منبع: فارس
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: حضرت زهرا س تربیت فرزندان نیکی به پدر و مادر صدیقه طاهره محم د و علی والدین خود حضرت زهرا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۰۳۰۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟
گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است:
به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است:
اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند. در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت